Maandag 8 juni, Darmanesti
Het is vandaag behoorlijk warm. Er komen nog wat campers aan die de komende dagen ook meedoen aan het hier georganiseerde camperevenement.  Tegen de avond is het wat meer bewolkt en staat er een aangenaam briesje. Hans heet tijdens het happy hour iedereen nogmaals welkom en geeft een uitleg wat er de komende drie dagen gaat gebeuren. Uiteraard wordt het geheel begeleid met een lekker wijntje of glaasje palinka.

Dinsdag 9 juni
In de morgen is er eerst een excursie naar de markt in Comanesti. Wij zijn daar al geweest en gaan even koffie drinken op een terrasje daar. Dan naar de “Leerfabriek”.  Iedereen had daar zo zijn eigen gedachten over, maar het blijkt een werkplaats te zijn waar mensen van restanten leer en allerlei andere materialen  siermaskers en 3D schilderijen maken. Alles wordt er met de hand gedaan tot het maken van de verpakkingsdozen toe.  Als je hier de ARBO inspectie een kijkje zou laten nemen, dan was de tent binnen een kwartier gesloten. Je gelooft je ogen niet als je de arbeidsomstandigheden ziet van die mensen. De dingen die ze maken zijn wel vaak heel mooi en haast iedereen uit de groep koopt wel één of meerdere dingen. Wij kopen er twee maskers die in Venetiaanse stijl zijn gemaakt.  Daarna door naar het museum van Comanesti. Tevoren zijn we geïnformeerd dat we een rondleiding krijgen van een zeer doortastende oudere dame die dat als een schooljuf doet. Dat is helemaal waar. Ze loopt met een aanwijsstok door de diverse zalen en geeft  op overtuigende wijze in het Roemeens overal uitleg van. Gelukkig hebben we Julia bij ons die voor de vertaling zorgt en zo hier en daar het verhaal wat aanvult met eigen commentaar. Een uurtje uitbundig lachen dus. De collectie van het museum stelt Na de lunch gaan we met z’n allen naar Slậnic Moldova.  Een soort kuuroord boven in de bergen in een kloof, waar we een prachtige wandeling naar het dorp beneden maken en langs allerlei viezige kraantjes komen, waar (volgens de geleerden) zeer heilzaam water uitkomt dat  genezing biedt  bij een veelheid aan kwalen. Volgens mij loop je eerder kans bij het drinken van dat water al die kwalen te krijgen.
Na een nog een drankje of ijsje weer terug om ’s avonds op de camping te genieten van een heerlijke door Julia en medewerkers gemaakte maaltijd. Een prima dag vandaag !

Woensdag 10 juni
’s Morgens na het ontbijt gaan we naar de zoutmijnen in Tậrgu Ocna.  Een  groot complex waar we met een busje 3 km de mijn in gaan om op het 9^e niveau op 240 meter diep in een heel groot gangenstelsel terecht te komen. Het is hier heerlijk koel ( buiten is het over de 30 °) en er is een complete orthodoxe kerk te bezoeken.  Er zijn speelplekken voor kinderen, en plek waar je wat kan drinken, een souvenierwinkel, enz, enz. Het is dus helemaal op bezoekers ingesteld. Op de niveau’s 10 en 11 die er nog onder liggen wordt nog steeds zout gewonnen.
’s Avonds is er een BBQ  en komt er een Roemeense dansgroep. Het zou een groep oudere dansers zijn, maar door allerlei organisatorisch problemen konden die niet komen. Julia hoorde dat pas twee dagen geleden en heeft alles op alles moeten zetten om zelfs met de hulp van de burgemeester van Darmanesti een jongerendansgroep te regelen en ook nog een groep die in echte berenpakken een opvoering gaven. Oorspronkelijk hoort dit ritueel thuis  in begin van het jaar (zo rond de carnaval) en heeft  te maken met het verdrijven van boze geesten. Nu ze het in de hitte van juni moeten doen zweten ze die pakken zo ongeveer uit. Volgens Julia hadden ze na afloop dan ook een paar liter palinka nodig om weer een beetje bij te komen. De dansgroep was leuk om te zien, maar miste uiteraard de power die een volwassenengroep heeft bij het dansen. Wij hadden al in Nederland met Hans afgesproken, dat wij als tegenprestatie voor de Roemeense groep en Nederlandse dans in klederdracht zouden doen.  Marian had haar Spakenburgse kostuum bij zich en ik had iets wat op een visserspak leek, en zo hebben wij daar in Darmanesti de Hakke Tone gedanst. Het was zowel voor de aanwezige Roemenen als voor de groep Nederlandse camperaars een leuke verassing. De avond is verder een leuke dansavond geworden met muzikale begeleiding van een stel Roma muzikanten, die naar ons gevoel helaas te veel probeerden populaire muziek te spelen en daarmee te ver van hun roots afgingen.

Het is de bedoeling dat we vandaag Van Carta naar Szana in Hongarije rijden. Een rit van zo ongeveer 400 km, maar het is zondag en op de weg is vrijwel geen vrachtverkeer. Toen wij 5 weken geleden over deze weg reden, waren ze overal bezig met asfalteren en verbeteren. Het grootste gedeelte is inmiddels klaar en we kunnen stevig doorrijden. Om een uur of 4 ’s middag rijden we de camping bij Ed en Petra op. Ze zijn helemaal verrast dat we weer terug zijn en we hebben weer een leuke avond bij hun op de camping.